De 35tigste editie van kunstbeurs Art Brussels is voorbij. Het evenement is inmiddels zo populair dat er diverse andere beurzen in Brussel in dezelfde periode worden georganiseerd. Zoals Independent, YIA, Offcourse en Poppositions.

Poppositions -die dit jaar zijn zesde editie beleefde- heeft een bijzonder format. Het is een mix van commerciële galeries en non-profit kunstinstellingen. De organisatie is low budget, dus geen strakke stands en geen champagnebar. Deelnemers delen de ruimte zonder afscheidingen, dat geeft een ongedwongen, open karakter.

Vorig jaar was de locatie behoorlijk alternatief. Op het plein voor de ingang stond een food-truck. De bar was een deur op schragen en wat eenvoudige tafels. De toegang was een vrijwillige bijdrage. De expositieruimte leek veel op een (verlaten) fabriekshal. Het zal een deel van kunstliefhebbers zeker hebben weerhouden van een bezoek. Misschien dat dit jaar de beurs daarom neerstreek in het statige ING Art Centre aan het Koningsplein. Geen bar (alleen tijdens evenementen) maar wel een toegangsprijs van 7 euro. Waar de beurs volgend jaar gehouden wordt? Dat is nog onbekend, de beurs kiest elk jaar een andere locatie.

Poppositions bevaart een andere ader van de kunst, minder commercieel, persoonlijker, dichter bij de bron. De kunstenaars zijn vaak zelf aanwezig. Je komt makkelijk tot een gesprek. Als is de communicatie soms lastig als voor beide partners het Engels niet vanzelfsprekend is. Je voelt de drive van kunstenaars. Kunstinstellingen zoeken naar nieuwe mogelijkheden voor het presenteren van kunstenaars. Het is allemaal wat minder gevestigd. Hierbij een selectie uit mijn belevenissen:

Galerie Rianne Groen toonde werk van Miko Veldkamp. In vast formaat olieverf schilderijen schildert de kunstenaar wat  hij beleeft, ziet en meemaakt in zijn leven. Hij heeft een krachtige stijl, het vast formaat maakt elke herinnering even belangrijk.

Lamart Offspace gevestigd in Antwerpen heeft geen vaste galerieruimte en zoekt steeds andere locaties voor het presenteren van kunstenaars. Kunst wordt zo op ongebruikelijke plekken getoond en (lang) leegstaande panden wordt nieuw leven ingeblazen. Op de beurs toonde Lamart werk van Flurin Besig.  De vreemde objecten zweven tussen sculptuur en design in.

Een fotografische cartografie van de Sahara maken. Om op die manier de ooit bewoonde delen in wat nu een grote woestijn is, in kaart te brengen. Dat is de achtergrond van het kunstwerk van Abdessamad El  Montassir. Op de foto’s zand met soms wat groen of bijna vergane ruïnes. De gefotografeerde planten groeien specifiek op die locatie, Le Cube (Independent Art Room) uit Marokko presenteerde de kunstenaar.

Natuurlijk wordt ook in Estland kunst gemaakt. Het Artist run Rundum Presenteerde een installatie van Kristina Ollek. Een uitvergrote foto van een aquarium ornament is op doorzichtig folie geplakt. De (namaak) rotspartij trok wel de aandacht.

Je selecteert als galerie een kunstenaar. Deze mag dan zelf een kunstenaar kiezen voor een duo expositie.  Het is de werkwijze van DMW Artspace uit Antwerpen.  Volgens de galeriehouder een succesvolle formule omdat de geselecteerden kunstenaars heel zorgvuldig zijn in de keuze van hun duo kandidaat. Op de beurs toonde de artspace echter maar één kunstenaar. Johan Gelper. Hij maakt van alledaagse materialen en gevonden voorwerpen, ietwat ijle objecten.

“Don’t Agonize, Organize!” was de slogan van deze editie van Poppositions. In het werk van Abdessamad El Montassir (Fotoproject Sahara) vind je het politieke engagement wel terug maar bij veel andere kunstenaars speelt nauwelijks een rol. De beurs zelf brengt met elke editie en dus ook deze de slogan in de praktijk. Niet mopperen over ‘gelikte beurskunst’ op beurzen maar zelf een evenement organiseren waarin het experiment vooraan staat!

Links.
Fotoverslag van mijn hand van Poppositions 2017.

Poppositions is voorbij het evenement vond plaats van 20 t/m 23 april 2017.