Als mensen mij over een tentoonstelling vragen ‘Wat vind je het mooiste werk?’ heb ik daar vaak geen antwoord op. Ik weet het gewoon niet. Bij mij zweeft alles. Iets aanwijzen als ‘het mooiste’ legt dingen vast. En dat druist erg tegen mijn gevoel in.
Misschien dat ik daarom het werk van Bas de Wit me zo aanspreekt. Ook in zijn werk lijkt alles te zweven. Een statig beeld van een verlepte oude dame, leunend op een bezem. Stoere zuilen lijken langzaam leeg te lopen. Een schilderij aan de muur dat zo vergaan is dat het beeld is verdwenen. De eens illustere Augustus kwijnt in een hoekje langzaam weg.
Afbraak, teloorgang, verval zijn de eerste woorden die in je opkomen in deze solo-expositie ‘Grow with the flow‘. Het werk is echter ook, en misschien vooral, hilarisch en absurdistisch. Zuilen, standbeelden, schilderijen, ze vertegenwoordigen eeuwigheidswaarde, de tijd trotserend. Bij galerie Gerhard Hofland lijken ze vooral organisch, onderworpen aan voortdurende verandering. De succesvolle kunstenaar neemt zij eigen kunstwereld stevig op de hak.
Het resultaat is een heerlijke, bevrijdende expositie. Bas de Wit weet nauwkeurig op de grens te lopen tussen ernst en absurdisme. En dat is een knappe prestatie.
expositie: Grow with the flow – Bas de wit, 10 maart t/m 7 april 2018, do-za, 13-17 uur.
locatie: Gerhard Hofland, Bilderdijkstraat 165C, 1053 KP Amsterdam.
Geweldig zeg.
goed werk en ook humoristisch, voor mij een vette knipoog naar de “echte” kunst, maar wel op een subtiele goede wijze