Schrijft reviews over kunstexposities van – jonge- kunstenaars in galeries, musea en andere kunstinstellingen.
Out of Order – Arti & Amicitiae
Kinetische kunst is in. Philip Vermeulen had een energieke eindexamen-expositie van het KABK in 2017 en zijn carrière kent sindsdien een vliegende start. Oscar Peters had de afgelopen zomer een geweldige expositie ‘The Wild’ in W139 met een grote achtbaan die de kunstwereld op de korrel nam Zoro Fiegl was begin dit jaar succesvol in de Electriciteitsfabriek waar je veel van zijn installaties in werking kon zien..
Maar er zijn meer kunstenaars die zich met kinetisch werk bezighouden. De keuze van MILK Amsterdam en Arti om gezamenlijk een expositie over kinetische kunst te organiseren is dan ook heel logisch. Out of Order is een aantrekkelijk overzicht van jonge en ervaren kunstenaars die kinetische kunst in volle breedte onderzoeken.
Hieronder een kort overzicht van alle kunstenaars met een kort persoonlijk commentaar van mij.
Oscar Peters ken ik van de geweldige achtbaan die hij vorig jaar in W139 realiseerde. In deze expositie werkt hij samen met Merel Noorlander. Dit keer niet groots maar subtiel. Het erotische als thema. Ook met subtiele kunst kun je een krachtig statement maken.
Deze trap heeft toch wel iets van totale treurigheid. Normaal gesproken zijn trappen trotse dienaren die mensen helpen het hogere te bereiken maar deze trap moet zelf getakeld worden. En als hij bijna boven is dan?…
Jorrit Paaijmans is van oorsprong tekenaar maar bedacht zich op een zeker moment dat hij machines ook het werk kan laten doen. Sindsdien ontwikkelt hij tekenmachines. Het gaat hem niet om het produceren van tekeningen maar om de beweging van het tekenen. Deze machine tekent helemaal niet. Toch toont de subtiele beweging van de machine en de manier waarop het is gemaakt, iets van de ziel van een tekenaar.
Deze foto toont maar heel weinig van het hele werk. Een flinke motor en een stuk doek. Het ziet er wel verwachtingsvol uit. Die verwachting wordt waargemaakt. Philip Vermeulen pakt spectaculair uit met een machine die -bij tijd en wijle- veel bombarie produceert.
Dit werk van Corine Zomer zal niet meer in beweging komen gedurende de expositie. Dat is ook niet nodig. Ook in rust straalt het in alles dynamiek uit.
Ik houd erg van het absurde. Misschien wel omdat ik al mijn hele leven probeer mijzelf serieus te nemen. Dus ik heb een tijd naar dit werk van zitten kijken. Ik vond het heerlijk. Jean-Philippe Paumier is ook de maker van een ander heerlijk absurd werk: Een citruspers met tanden (zie ‘links’ voor een verwijzing naar het werk).
Het Peer Paper Platform heeft een atelier geplaatst in de expositie. Hier worden ‘blader’boekjes gemaakt van alle kinetische kunstwerken in de expositie. Met een persoonlijke kinetische inspanning kun je een kinetisch werk van de expositie tot leven brengen.
Merel Noorlander, Alice Pons (performer) en Ibelisse Guardia Ferragutti (sound)
Een moment uit de performance van Merel Noorlander.
Als afsluiter de act van HUUU die (alleen) tijdens de opening bij de ingang van expositie werd opgevoerd. Als je je inschreef kreeg je als bewijs een metalen ring met een nummer. Het nummer werd tijdens de inschrijving geslagen.
