Traag komt het dieseltreintje het station binnen rijden om dan heel langzaam tot stilstand te komen. In het Limburgse Reuver neemt het leven een andere wending. De dynamiek van de stad, de reuring, de prikkels ze zijn hier afwezig. Na een tijdje gelopen te hebben voel ik de rust en weidsheid en eigenlijk vind ik het wel prettig. En dat is voor het eerst, doorgaans past het stedelijke me als gegoten.
De reis voert me naar het atelier/galerie van Risja Steeghs. Na ruim vijf minuten lopen is daar een bedrijfspand waar de kunstenaar haar atelier gevestigd heeft. Aan de buitenmuur van het gebouw hangt een groot reclamebord. Omhuld door een gewaad waar alleen haar hoofd uitsteekt staat ze in een weids landschap.
Het werk van Risja Steeghs zag ik voor het eerst tijdens Destination Unknown 2019 in Weert. Ze had de ruimte die haar was toebedeeld omgetoverd tot een droomruimte. Zacht licht, aardse tinten, veel zachte dingen. Een ervaring van omhulling. Ze was er met haar kleding onderdeel van. Bescheiden maar beslist werd haar creatie besproken. Met verbazing keek ik rond. Waar waren de kunstwerken, waar was de kunst? Misschien dat ook door die vertwijfeling het werk en de kunstenaar me zijn bijgebleven.
Twee jaar later loop ik het bedrijfspand binnen. Strakke letters op de deur kondigen de galerie aan. De vloerbedekking en een balie verraden dat hier ooit kantoorpersoneel rondliep. Door de open deuren kondigt het werk van de kunstenaar zich al aan. Gelijk voel je die omhulling. We drinken koffie in een ruimte waar de ramen zijn afgeschermd met lichtdoorlatend doek. Vrijwel alles is er zelfgemaakt. Zelfs het kopje met schotel waar ik koffie uit drink. Ze hebben een grillige vorm die de Hollandse criteria voor handig niet zouden doorstaan. Die regels gelden hier echter niet. Het servies mag er gewoon zijn. Ook het lepeltje waar je slechts een paar korrels suiker mee kunt scheppen.
Omhulling en veilig zijn, het is de kern van Risja’s werk. Zoals de omhulling bij Destination Unknown 2019, of de omhullende mantel op de grote poster buiten, of de kleren die ze draagt tijdens ons gesprek, het ‘onhandige’ kopje, dat er gewoon mag zijn. Met haar werk geeft ze een stukje van die omhulling weg. Om die met jou te delen, want omhulling en je geborgen weten is niet altijd vanzelfsprekend. Dat heeft de jonge kunstenaar in haar leven wel ervaren…
Links.
Destination Unknown 2019.
risjasteeghs.com.
Gallery Risja Steeghs
Broeklaan 101
5953 NA Reuver
