Tijdens Hoogtij-#68, de galeie-avond van Den Haag, kwam ik als slot langs bij Dürst Britt & Mayhew. Mijn geliefde galerie in deze stad. De exposities zijn er scherp, nooit gemakkelijk maar altijd een bezoek waard. Het geldt ook weer voor deze avond. Voor het eerste zag ik de foto’s van Marwan Bassiouni. Vanuit moskeeën in Nederland fotografeert hij het Hollandse landschap vanuit een raam. De interieurs zijn kraakhelder, het (stads)landschap ordelijk.
Het duurt even tot de bijzonderheid van de foto’s tot je doordringt. Twee totaal verschillende werelden in één beeld. De behoefte aan orde en controle buiten en de overgave en devotie binnen. Voor het eerst voelde ik hoe je je als moslim een alien kun voelen in ons land. Toch veroordelen de werken niet. Het zijn zorgvuldige registraties met prachtige foto’s. De beelden zijn steriel, en dat is in dit geval geen kritiek. Het wordt deels veroorzaakt door de afwezigheid van onscherpte. Dat is met digitale technieken opgelost. Voor de interieurs is dat niet zo’n ding maar voor wat je door de ramen ziet wel. Het onttrekt het werk aan de aardse vergankelijkheid.
Op de expositie hangen enkele foto’s maar in het boek ‘new Dutch Views’ van de kunstenaar kun je bladeren. Er trekt dan een grote variëteit aan landschappen voorbij en een even grote variëteit aan moskee-interieurs. Twee heel verschillende werkelijkheden trekken aan je voorbij, slechts gescheiden door zoiets universeels als een raam. En dat werkt in de beelden heel sterk.
(De expositie Orienting Around is inmiddels voorbij. Het was een duo expositie met werk van Yeşim Akdeniz and Marwan Bassiouni. Twee kunstenaars met een islamitische/arabische achtergrond. Het boek is, zolang de voorraad strekt, bij de galerie te koop).
