De exposities Papier en Licht van Popel Coumou en Upaya van Mickey Yang hebben op het eerste gezicht weinig gemeen. Tenminste als je naar de inhoud kijkt. In het ontwerp van de exposities zit duidelijk overeenkomst. Beide kunstenaars verlaten het idee van een zaal waarin werk getoond wordt. De expositie is een kunstwerk. Zelf ervaar ik beide exposities meer als een omhulling of een totaal-ervaring waarbij er niet gestreefd wordt naar spektakel of een ‘wow gevoel’. Er is ook geen drang om revolutionair te zijn. Het is vooral een behoefte om kunst op een eerlijke manier te tonen.
Het levert twee verfrissende exposities op. Eigenlijk zijn beide exposities best vernieuwend maar voelen toch natuurlijk aan. Mickey Yang neemt ons met een knipoog mee in de westerse kijk op oosterse filosofieën. Popel Coumou toont een ruimte vol vergezichten.
Mickey Yang – Upaya – KM21.
Als je de expositie Upaya binnen loopt krijg je gelijk een zen gevoel. Maar als Mickey Yang met Zen aan de slag gaat is het verstandig op je hoede te zijn. Vanuit een hoek van de zaal kijken twee ogen al toe. De expositie is het best te omschrijven als een mix tussen installatie en theater (zonder acteurs). Ongeveer elke 15 minuten start een nieuwe cyclus. Langzaam gaat het licht uit. Op een groot scherm met ervoor een vijver worden film fragmenten getoond. Er wordt een vlieg doodgeslagen maar ook een hoogzwangere vrouw komt voorbij. Ergens anders in de zaal wordt een klankschaal af en toe mechanisch aangetikt. Zo ook een trommel. Een vervaarlijk uitziende krijger rijdt door de zaal op een strijdwagen. Het is goed om een tijdje in de zaal te verblijven en minimaal een cyclus mee te maken. Dan zal je ‘zen-gevoel’ wordt dwarsgezeten door een groeiend ongemak.
(Tekst gaat verder onder de afbeeldingen)
Popel Coumou – Papier en Licht – fotomuseum Den Haag.
De fysieke wereld om ons heen leren we kennen door waarneming. We staan daar zelden bij stil. Als je echter het werk van Popel Coumou bekijkt of door de expositie Papier en licht loopt besef hoe eenvoudig die waarneming te manipuleren is. En dat kun je bereiken door alleen gebruik te maken van Papier en licht. Het werk van de kunstenaar is dan ook allerminst simpel. Als fotograaf leg je de 3 dimensionale werkelijkheid vast in het platte vlak. Toch ziet het beeld er heel ruimtelijk uit. Popel Coumou heeft die werking van een foto zorgvuldig bestudeerd en toegepast. Sommige van haar werken lijken vensters op een andere ruimte. Door te spelen met de zaalverlichting ziet de expositie er steeds verrassend anders uit. En die schaduw is die wel echt?
(Tekst gaat verder onder de afbeeldingen)
Beide exposities zijn in verschillende musea maar toch in het zelfde gebouw. Je kunt dus zo van de ene naar de andere expositie kunt lopen. Misschien een beetje verwarrend maar vooral heel makkelijk.
expositie: Mickey Yang – Upaya
datum-tijd: 17 april 2021 t/m 15 aug 2021, di-zo – 11 – 17 uur
locatie: KM21. Stadhouderslaan 43, 2517 HV Den Haag
expositie: Popel Coumou – Papier en Licht
datum-tijd: 7 november 2020 t/m 3 okt 2021, di-zo – 11 – 17 uur
locatie: fotomuseum Den Haag, Stadhouderslaan 43, 2517 HV Den Haag
