Een nieuwe manier van visualiseren. De zin gonst al een tijd door mijn hoofd. Dan kijk ik naar het werk tussen die vier randen. En dan denk ik: ‘Is dit het?’ Is er in deze tijd waarin alles op losse schroeven staat iets anders dan het schilderij, sculptuur, video, performance of installatie? Niet dat die bekende vormen hebben afgedaan of moeten verdwijnen. Integendeel er wordt in al die uitingen nog steeds prachtige kunst gemaakt maar toch. Is het tijd voor nieuwe manier van visualiseren?
En dan sta je plotseling in ‘It is very difficult to be an island of perfection in a sea of misery, but please do not doubt our sincerity‘ een expositie in W139 samengesteld door Simon Wald Lasowski.
Eigenlijk kan ik me alleen maar verbazen. Niet dat ik overdonderd word door spektakel. Hoewel de eerste zaal de aandacht trekt met felle kleuren en expressieve werken, heerst er toch een serene rust. Slechts onderbroken door het geklater van een fontein.
Die fontein, bijna jubelend wordt je door het grote werk begroet bij binnenkomst. Maar alle figuren die je ziet laven zich aan bier. En het is geen water dat stroomt… Is dit de viering van het leven of een vermaning tegen het zondige leven?
Er zijn wat dingen die direct opvallen aan de expositie. De sobere inrichting bijvoorbeeld. Het is er schoon, bijna als in een operatiekamer. Steriel maar niet kil. De eerste zaal voelt aan als een warm bed in een sjiek hotel. Als je een tijdje rondloopt raak je op hoede. Elk snel oordeel wordt gelogenstraft. De lege zaal blijkt niet zo leeg. Is dat een kunstwerk of is de muur slordig geschilderd? Klopt het wat ik zie of moet ik verder kijken?
Kunstwerken staat op zichzelf in hun eigen kracht maar maken ook onderdeel van het geheel. Versterkt het kunstwerk de omgeving of de omgeving het kunstwerk? En is de expositieruimte dienend of neemt het de hoofdrol? Zo wordt je waarneming voortdurend op losse schroeven gezet. Ben ik nog wel een toeschouwer, of onderdeel van de expositie?
Hoe kun je ‘It is very difficult…’ best beschrijven? Een totaalkunstwerk? Een installatie? Een experience? Of toch gewoon een expositie? Het antwoord laat ik aan jullie. Voor mij geeft het invulling aan mijn koan: ‘Een nieuwe manier van visualiseren’.
Deelnemende kunstenaars.
Kasper De Vos, Serge Onnen, Ryan Gander, Mire Lee, Aline Bouvy, Julius Heinemann, Maya Brauer & Annabelle Broos, Simon Wald-Lasowski, Bas de Wit, Thomas van Linge, Andrea Éva Győri and Dodi Espinosa.
expositie: It is very difficult to be an island of perfection in a sea of misery, but please do not doubt our sincerity
Data/tijden: 25 september t/m 1 november 2020, ma-zo: 12 – 18 uur.
Locatie: W139, Warmoesstraat 139, 1012 JB Amsterdam
