Er zijn weinig kunstenaars die de huidige tijdgeest zo feilloos weten samen te vatten als Jop Vissers Vorstenbosch. En dat zonder dystopische beelden waar het einde der tijden van af druipt, of schilderijen die zwanger zijn van het drama.
Tijdgeest is een ruim begrip, hoe gaat de kunstenaar daar mee om? In het begin van zijn loopbaan heeft Jop Vissers Vorstenbosch een week tussen de zwervers geslapen. Hij wilde weten hoe het was een zwerver te zijn. Later ging hij voor een residentie van enkele maanden naar de Amerikaanse stad Detroit. Ooit het epicentrum van de Amerikaanse auto industrie, nu een stad in verval. Juist deze stad inspireerde hem een nieuwe weg in te slaan. De rafelranden van de samenleving daar houdt de kunstenaar wel van.
Jop is de schilder me een slijptol, toch niet een instrument dat je associeert met de schilderkunst. Hij zoekt naar een nieuwe beeldtaal. Werken die je ervaart als een schilderij maar die niet plat zijn en geschilderd. Hij haalt er van alles bij, plexiglas, TL-buizen, oude houten planken, gebruikte materialen, geluid.
Die nieuwe inspiratie krijgt in deze expositie duidelijk vorm. Het is niet dat hij de hele ruimte transformeert tot een geheel eigen podium. Het oogt als een nauwe samenwerking tussen de oude fabriekshal, met zijn markante ijzeren pilaren en het werk van de kunstenaar. De expositie maakt een heel verzorgde indruk maar sommige werken staan gewoon op een stapel stoeptegels en de snoeren liggen gewoon op de grond (veilig) of zijn zichtbaar weggestopt.
Tussen die pilaren staan panelen met geschilderde en verzaagde planken, gebruikt in eerdere exposities. Ze laten zich lezen als een boek of bladzijde in codetaal. Af en toe klinkt er een vreemd geluid door de zaal, een beetje onheilspellend, het zwelt aan en dooft dan weer uit, zonder de zaal te overheersen. Tegen een achtergrond staan 11 werken met beelden van de zee. Ze hebben iets van glas in lood ramen maar zijn ook geinspireerd op lichtreclames. In zijn nieuwste werken is de zee getransformeerd tot een fascinerend spel tussen plexiglas en breking van licht.
Honderdduuzend miljard lumen is de naam van de tentoonstelling in Willem Twee te Den Bosch. Die titel. Hij kan ontstaan zijn uit het bravoure van de kunstenaar maar kan ook gelden als metafoor voor een wereld die bezig is gierend uit de bocht te vliegen. Of allebei.
expositie: Jop Vissers Vorstenbosch – Honderdduuzend miljard lumen
data/tijden: t/m 20 sept 2020, ma t/m vr 9.00 – 17.30; za-zo 11-17 uur
locatie: Willem Twee Kunstruimte, Boschdijkstraat 100, 5211 VD ‘s-Hertogenbosch.
Boeiend! Moet ik dus gaan zien. Dank.
Yep, de expositie is beslist een bezoek waard!! Veel genoegen…