Het is even oppassen geblazen als je de expositie Copy paste binnenstapt. Daarvoor wordt je gelijk gewaarschuwd met een knalgele vloer. Op de vloer halve bollen, ook knalgeel. Ze lijken op de halve bollen die in de publieke ruimte wel gebruikt worden om bepaalde soorten verkeer te weren. Maar zijn ze in deze ruimte wel op hun plaats? Waarschuwing en gevaar gaan hier in elkaar over.
Die combinatie van verwarring en herkenning past goed in de kunstenaarspraktijk van Cindy Bakker. Ze is geïnteresseerd in de middelen die worden gebruikt om burgers te waarschuwen en te sturen in de publieke ruimte. Die middelen zijn internationaal herkenbaar in het gebruik van kleur, vorm, materiaal en design. Hoe komt het dat we dergelijke signaleringen herkennen waar we ook zijn?
Cindy Bakker gaat hier verder. Kun je vanuit die herkenning ook weer vervreemden? Verwarring zaaien? In deze expositie lukt dat aardig. Je moet in ieder geval voortdurend uitkijken waar je loopt. En haar schilderijen schreeuwen om aandacht maar op welke manier?
Horses (2020)
expositie: Cindy Bakker – Copy Paste (Sitaution #4) datum/tijd: 12 juni 2020 t/m 5 july 2020; vr:18-21 u, za-zo:14-17 u. locatie: TAC, Vondelweg 1, Eindhoven.
Blue car (2020)Yellow car (2020)
Vind je Kunstblijfteenraadsel de moeite waard? Laat het anderen weten!:
De kunst en ik hebben een ingewikkelde relatie. Al van jongs af aan heb ik belangstelling voor de kunst. In mijn jonge jaren maakte ik ook zelf kunst, wat overging in het actief beoefenen van de fotografie. Na mijn MTS Chemische Techniek heb ik de HBO Museologie - Reinwardt Academie in Leiden gevolgd, die toen net een paar jaar was opgericht. Dat deed ik met veel plezier en succesvol.
Aan het werk komen in de museumwereld was niet eenvoudig en ik was gewoonweg te bescheiden. In de chemische industrie was volop werk, dus de keuze was snel gemaakt. Ik trouwde, werd vader en in ons gezin verschenen 3 kinderen. Daarnaast maakte ik na ruim 12 jaar chemie maakte ik de stap naar de internet-wereld en heb ik mijzelf geschoold tot Java software ontwikkelaar.
Dat is nu al weer zo'n 15 jaar geleden. De kinderen zijn nog niet het huis uit, maar wel veel zelfstandiger. Ik heb dus meer vrije tijd en het vuur voor het programmeren en de taal Java zijn wat geluwd. Er was tijd en ruimte voor een nieuwe interesse, of eigenlijk een oude: kunst. Ik heb me er sinds begin 2014 volledig ingestort.
Mijn belangstelling ligt vooral bij de jonge kunstenaar en de praktijk van het maken van kunst.
Paul Voors
Alle berichten van Paul Voors weergeven