Tijdens een lunchwandeling liep ik er plotseling overheen, het Kunstlaantje. Tenminste die naam heb ik het spontaan gegeven. Het is echter een officieel park op de Croeselaan in Utrecht en ontworpen door het Utrechtse bureau Okra.
Deze reep groen een park noemen vind ik zelf wat overdreven. Een beetje verspringer neemt het park in de breedte met één enkele sprong. En als je met een sprong een park weer uit bent dan vind ik het geen park.
Het is ook niet helemaal een kunst-laantje. Ergens halverwege staan er fitness apparaten. Dat vind ik dan weer zo iets: Het vermanende vingertje. Zo’n 600 meter plezier beleven aan kunst -langer zal het park niet zijn- dat mag niet. We worden even terug gehaald naar het aardse: “Gij zult sporten!!”. (Zucht . . . ).
Genoeg gemopper. Dat je zomaar ergens even van kunst kunt genieten dat is gewoon een goede zaak. Er zijn ook veel bomen geplant en dat kan deze plek vol steen wel gebruiken. Het park loopt vanaf het Beatrix theater langs de hele voorgevel van de Rabobank. In het hoofdkantoor was ooit de Rabobank Kunstzone gevestigd. Er werden exposities georganiseerd rond de kunstcollectie van de Rabobank. De sluiting in 2014 was een gemis voor Utrecht.
Nu keert de kunst weer terug op deze plek. Het is een samenwerking van de Gemeente Utrecht en de Rabobank. Uit beide collecties zijn er werken geplaatst. Over enige tijd zijn de laatste werkzaamheden achter de rug en staan de bomen goed in het blad. Een aangename plek om te plek om te verblijven. Utrecht heeft er een mooie kunstlocatie bij.
Links.
Lucy in de Lucht wijdt een serie blogs aan het ‘Kunstlaantje’:
Toveren met visie.
Takelen, boren, schroeven, verankeren.
Stockholder die durft.
De stukken van de Rabobank.
Metropolis M – Over de sluiting van de Rabo Kunstzone.
Deelnemende kunstenaars.
Hans Wimmer, Jessica Stockholder, Paul Kingma, Liam Gillick, Christian Jankowski, Alicia Framis, Jos Wong Lun Hing, Jeanat Burgi, Fernando Sanchez Castillo.
Fotoverslag.
(Klik op een afbeelding voor een vergroting).
