In Nederland gaan we vechtend over straat vanwege ‘blackface’ ofwel Zwarte Piet. Het is misschien dan ook niet vreemd dat Afrikaanse kunstenaars zwak vertegenwoordigd zijn in de Nederlandse kunstwereld. Gelukkig zijn er kunstinstituten die tegen de stroom inroeien. Galerie Sanaa is er een van. De expositie ‘Equilibre fragile‘ toont louter Afrikaanse kunstenaars. Berthe Schoonman gaf Myriam Mihindou, een internationaal bekende Afrikaanse kunstenaar, carte blanche om de expositie samen te stellen. Een gedurfde stap.
Wat is er bijzonder aan Afrikaanse kunstenaars? Alleen dat ze recht hebben op een gelijkwaardige plek in de -door het Westen gedomineerde- kunstwereld? Of is er een Afrikaanse kunst? Ik heb daar over nagedacht maar moet concluderen dat ik niet de kennis heb die vraag te beantwoorden, als die al te beantwoorden is. Toch voelt de expositie bijzonder.
Alsof er door de middelen die we zo goed kennen, olie- of acrylverf, houten lijsten, video een andere wereld opdoemt. Nee niet zozeer een andere wereld maar meer een manier van kijken naar de wereld. En hoe die wereld beleefd wordt.
Neem het werk van Boris Anje Tabufor. Het is van een soort uitbundigheid die het Westen vreemd is. De huid (handen en gezicht) zijn volledig bedekt met logo’s van het internet, die we in het westen ook zo goed kennen. Een huidaandoening lijkt het, wordt de mens in Afrika ook verzwolgen door sociale media?
Deelnemende kunstenaars:
Boris Anje Tabufor (Cameroon), Pélagie Gbaguidi (Benin, Belgium), Ori Huchi Kozia (Republic of Congo), Miguel Marajo (Caribbean, Fr ), Alex Mawimbi (Kenia), Patsheli Kahambo Kitenge (DRC), Hervé Yamguen (Cameroon), Van Andrea (Republic of Congo), Myriam Mihindou (Gabon, FR).
Links:
Film over de exposistie Equilibre Fragile van PP Producties in Utrecht.Galeriehouder Berthe Schoonman en curator Myriam Mihindou geven een uitgebreide context rond de expositie.
exposite: Equilibre fragile, t/m 6 januari 2018, wo-za/12-18 uur.
locatie: Galerie SANAA, Jansdam 2, 3512 HB Utrecht.
