Final Portrait – Film over Alberto Giacometti

Parijs, 1964. Een armzalige steeg met aan de ene kant een kleine woning. Niet veel meer dan een slaapkamer met iets van een keuken. Aan de andere kant een atelier. Hier woont en werkt Alberto Giacometti. Geboren in 1901 en inmiddels internationaal beroemde beeldhouwer en schilder.

Op een zekere dag stapt James Lord, een succesvol schrijver en vriend van Giacometti deze steeg binnen. Op verzoek van de kunstenaar laat hij zich portretteren, een sessie die maar een paar uur zal duren. Het loopt anders, uiteindelijk poseert hij 18 dagen in het atelier, voor Giacometti zijn goedkeuring aan het werk geeft.

DSC_7513.jpg

Met Lord wandelen we de wereld van Giacometti binnen. Behalve de kunstenaar wonen er op de binnenplaats broer Diego, die er een eigen atelier heeft en zijn assistent is. En Anette zijn vrouw die bescheiden op de achtergrond een geheel eigen rol speelt. Regelmatig bezoekt hij een cafe op de hoek of maakt een wandeling op een begraafplaats in de buurt. Dat is zijn leven zo’n beetje, om geld geeft hij niet. Hij leeft voor de kunst.

Het contrast met zijn model kan haast niet groter. Een man van de wereld. Keurig gekleed. Hij verblijft een luxe hotel in de buurt. Met verbazing aanschouwt hij de omstandigheden waarin de beroemde kunstenaar verkiest te leven. Geld is het probleem niet.

James en Alberto trekken samen op. Ze praten veel, tijdens het schilderen, hun wandelingen of bezoeken aan het cafe. Die gesprekken tonen de zwaarmoedigheid maar ook de humor van de kunstenaar. Tijdens het schilderen is Giacometti de baas. Al die dagen zit de schrijver in precies dezelfde houding. De kunstenaar kijkt, kijkt nog eens, schildert wat streken, kijkt weer. Over de dagen doemt zo langzaam het portret op.

Uiteindelijk is het portret klaar en wordt in een solide houten kist verpakt om verscheept te worden naar New York. Het kostte veel moeite Giacometti te overtuigen dat het goed was. James Lord neemt afscheid van Diego, Giacometti en Anette. Ruim een jaar later zal de kunstenaar overlijden.

De film is dus met recht een ‘Final Portrait‘. Een integere film die een eerlijk beeld schets van de kunstenaar. Geen held, geen getormenteerde ziel maar een mens met een enorme toewijding aan de kunst.

Biografie van James Lord over de kunstenaar, waarop de film gebaseerd is:
bol.com – A Giacometti portrait.
Final Portrait bij Cinemien, distributeur van de film.
Recensie van Final Portrait in de Digitale Kunstkrant.

Wil je iets zeggen over dit blog?

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.