Het werk van Annemieke Alberts geeft je bij de eerste aanblik houvast, ze schildert ruimtes. Maar met die vaststelling komt de verwarring. Wat is het voor een ruimte? Zijn er verschillende ruimtes of één? Is het binnen of buiten? Is het wel een ruimte? Het lijkt allemaal zo tijdelijk. Een decor van schuivende panelen dat even is stil gezet maar zo weer kan veranderen. Ruimtes die moeiteloos buiten de randen van het schilderij treden. Eem ruimte zonder begrenzing. maar dat kan toch niet?
Het werk in de solo-expositie Nomos/Wasteland bij galerie Roger Katwijk past goed in onze tijd. De komst van internet en sociale media doet de grenzen tussen binnen en buiten vervagen. Iemand tuurt op een schermp(je), hoe aanwezig is hij nog? Wat is de afstand tot je huis als je, op weg naar dat huis, met je mobiel de thermostaat alvast omhoog kan draaien? Hoe massief zijn wanden als je met skype eenvoudig face to face met iemand kan praten ergens honderden kilometers verder in een ander huis?
Annemieke Alberts reflecteert op de woelige tijden van vandaag waarin zekerheden lijken te verdampen maar plaatst zich -misschien wel daarom- nadrukkelijk in de traditie van de schilderkunst. Een van haar werken heet ‘Het atelier’. Een ezel met een groot doek trekt de aandacht maar de ruimte is heel open, bij het doek lijkt een schilder aan het werk. Het is onmiskenbaar een verwijzing naar het werk van Rembrandt met een prominent aanwezig ezel met doek.
expositie: Annemieke Alberts – Nomos/Wasteland; t/m 12 november (wo-za / 12 – 18 h)
locatie: Galerie Roger Katwijk – Lange Leidsedwarsstraat 198-200, 1017 NP Amsterdam
