Dit jaar wordt de tweede Amsterdam Art Fair gehouden. Op het Museumplein, omringt door het Stedelijk, Rijksmuseum, Van Gogh museum en het Concertgebouw. Een schitterende plek natuurlijk. Met het zonnige, niet al te warme weer was de tent een uitstekende locatie. Prachtig licht en een heerlijke temperatuur.
Volgende week is de KunstRai in Amsterdam en in februari was er de Art Rotterdam, uitgegroeid tot de kunstbeurs van Nederland. Wat is dan de waarde van deze beurs? Voor mij in ieder geval dat het een overzichtelijke beurs is. Je wordt niet overweldigd door een enorm aanbod. Je kunt de tijd nemen en alles zien. Er is een goede sfeer en de kunst is de moeite waard.
Uitspraken doen over het niveau van de beurs en de kwaliteit van de kunst is niet mijn ding. Voor mij is zo’n beurs een oceaan aan indrukken en in een oceaan is het moeilijk een positie in te nemen. Een aantal presentaties is me wel bijgebleven en daarvan wil ik er een paar aan jullie voorleggen.
Mieke van Schaijk uit ‘s-Hertogenbosch heeft een solo van van Jack Jaeger. Een in 2013 overleden cameraman/kunstenaar. Nadat hij invalide werd en de zware camera’s niet meer kon bedienen, richtte hij zich volledig op de kunst. Uit zijn nalatenschap, die wordt beheert door Lilly van der Stokker, toont de galerie een selectie van werken die lichtjes zweven tussen design en kunst.
Johan Deumens uit Amsterdam toont een aantal boeiende werken waaronder een werk van Vibeke Mascini, gemaakt van meetlint. Een ander kunstenaar is Annesas Appel. Op een hoge sokkel staat een mini-draaiorgel met een lange muziekband. Het werk is het resultaat van een uitgebreide filosofie en processen van bewerking die daarbij horen. (Taal, fonetisch schrift en posities in het alfabet spelen een belangrijke rol). Johan Deumens kon er in vervoering over vertellen en dit verhaal steekt daarbij karig af.
Een van de kunstenaars die galerie Cokkie Snoei presenteert is Bianca Sistermans. Je zou kunnen zeggen dat ze alledaagse ergernissen fotografeert maar je kunt de beelden ook zien als kleine deukjes in onze uiterst efficiënte consumptie-maatschappij.
De foto’s van Krista van der Niet, die door LhGWR gepresenteerd wordt , tonen traditionele cliches in perfect geënsceneerde beelden. Ze gebruikt daarbij voorwerpen die langzaam uit ons dagelijks leven lijken te verdwijnen. Ook de manier waarop er naar vrouwen gekeken wordt speelt in haar beelden een belangrijke rol.
Martin van Zomeren is een kei in het vinden van kunstenaars die een volstrekt eigenwijze koers varen in de kunstwereld. Het zijn geen schilders, beeldhouwers, fotografen of makers van installaties maar laveren daartussen door. Ze maken vaak gebruik van alledaagse of industriële materialen. Het werk stoot -vaak- af maar is intrigerend tegelijkertijd. Neem deze vier werken van Juliaan Andeweg. Wat moet je er nou mee? Maar toch vormen ze een geheel waar je naar blijft kijken.
Dit is mijn persoonlijke selectie uit alles wat ik gezien hebt op de beurs. Impulsief en zonder enige rationele overweging gekozen maar eerlijk beschreven, dat dan weer wel.
Links.
Amsterdam Art Fair.
Fotoreportage van Amsterdam Art Fair 2016 op lost-painters.nl
expositie: AmsterdamArt Fair 2016 (za/zo ; 11 – 19/17 uur)
locatie: tent Museumplein, kan niet missen.
