Twee exposities die ik graag wilde zien, Erik Andriesse – de Onbekende keramiek en Wave Awards brachten me naar ‘s-Hertogenbosch maar omdat de stad best een eind reizen is vanuit Amsterdam, besloot ik er een kunstdag van te maken. Ik stapte het station uit met een lijstje van vijf locaties, die allemaal iets met hedendaagse kunst hadden. Mijn vervoersmiddel was de OV-fiets, ideaal voor het doorkruisen van middelgrote steden. Het is snel en je ziet toch -letterlijk- ‘en passant’ heel veel van de stad.

De Willem-II fabriek was de eerste stop. Voor de expositie ‘Wave Awards’ maar daarnaast was ik ook benieuwd naar de transformatie van sigarenfabriek naar kunstencentrum. In het pand zijn -op de tweede verdieping- ateliers gevestigd, daarnaast zijn er een grafisch atelier, een aantal presentatieruimtes en een poppodium. Ook hebben diverse bedrijfjes er hun kantoor. De Wave awards expositie vond plaats op de eerste etage. Een grote ruimte waar in vervlogen tijden sigarenmakers sigaren maakten. Nu presenteerden innovatieve kunstenaars uit de regio hun eindexamen werk. De Wava Award heeft als doel werk dat innovatief en interactief is en waarin nieuwe media zijn gebruikt te stimuleren. Resultaat is een bonte verzameling aan bijzondere projecten. Zoals bijvoorbeeld de ‘The unhapiness repairer’ van Silvia Neretti of de ‘Groundtour’ van Maud van den Beuken.



Museum Slager herbergt het werk van 3 generaties van de schildersfamilie Slager. Ze schilderden niet onverdienstelijk, zoals onderstaand schilderwerk laat zien maar vooruitstrevend was het niet.

De reden van mijn keuze voor dit museum was eigenlijk ook expositie ‘Stille getuigen‘. Drie kunstenaars reageren, op uitnodiging van het museum, met hun werk op de al jaren leegstaande bovenverdieping waar de sfeer van vervlogen tijden nog voelbaar is (maar die spoedig verbouwd zal worden tot appartement). De kunstenaars (Tina Vanderwerf, Marieke Busser en Patricia Smits) legden hun impressies vooral vast met foto’s, die redelijk willekeurig over 2 zalen verdeeld waren. Beide zalen heb ik rustig bekeken maar de vonk wilde niet overslaan. Mogelijk omdat het werk niet per kunstenaar gegroepeerd was maar misschien hadden de kunstenaars ook geen klik met de ruimte. Graag had ik zelf een tijdje op die bovenverdieping rond gelopen om de sfeer te voelen.


Even verderop, in de Verwersstraat ligt de galerie van Mieke van schaijk. Het is een kleine maar charmante ruimte op de eerste verdieping boven de winkel Westside. Op een bijzondere tafel, speciaal ontworpen voor de expositie door Hendrik-Jan Hunneman, staan kleine beelden van Auke de Vries. De beelden, tafel en galerie vormen een prachtig geheel, bijna een kunstwerk op zichzelf. De kleine werken van de Vries zijn miniaturen die veel weg hebben van zijn grote werken in de publieke ruimte (er zitten ook enkele modellen tussen) maar hebben wel hun eigen zeggingskracht. ijl, fragiel en vrolijk nemen ze zich voor je in zonder zich op te dringen.


Een paar straten verder bevind zich het Stedelijk museum ‘s-Hertogenbosch dat ik wil bezoeken voor de expositie Erik Andriesse, de onbekende keramiek. Het zal een schande zijn maar ik kende het werk van Erik Andriesse niet. Het overdonderde me door de vitaliteit en kracht. Behalve de keramiek hangt er ander werk aan de muren, waardoor je een beter beeld krijgt van de kunstenaar. De keramiek was afgeschermd van het publiek met hoge tafels en brede vlonders die (te) dichtbij komen verhinderden. Begrijpelijk maar wel jammer. Doel van de expositie was weliswaar het tonen van zijn keramisch werk maar het was vooral het teken- en schilderwerk dat mij boeide.




Kunstlocatie Würth stond onderaan op mijn lijstje, het ligt namelijk een eind buiten de stad. De tijd liet het echter toe en het was schitterend weer en dus na een kwartier fietsen arriveerde ik bij het bedrijfspand van Würth aan de Sterrenbeeld 35. Geen inderhaast neergesmeten, veredelde loods maar een fraai complex met een in het oog springende architectuur. Ik werd hartelijk ontvangen en na een korte uitleg over de expositie en het ontstaan van de Collectie Würth kon ik de expositie ‘Licht, wit & beweging’ bekijken. Omdat het een privé collectie betreft mochten er geen foto’s genomen worden. De expositie toont de kunstenaars Günther Uecker en Raimund Girke. Werken uit de Zero periode nemen een centrale plaats in en dat is natuurlijk niet toevallig Terwijl de Zero expositie in het Stedelijk het elan en de tumultueuze energie van de beweging laat zien, toont deze expositie rust en verstilde energie. De ongeveer 30 werken vormen daardoor een boeiend contrast met de Grote Zero tentoonstelling. Als je enigszins in de buurt bent is de expositie zeker een bezoek waard.
Deze dag toont maar weer aan dat je voor kunst niet alleen terecht kunt in de grote steden. Ook een stad als ‘s-Hertogenbosch biedt de nodige kunst. Ik heb voor deze dag een selectie gemaakt. Voor een behoorlijk compleet overzicht kun je terecht op galeries.nl. Onder ‘exposities’ worden alle exposities in Nederland getoond. Door te verfijnen op de stad die de hoofdrol speelde in dit blog, krijg je het overzicht.
expositie: Wave Awards t/m 13 sept
locatie: Willem-II fabriek, Bosschveldweg 471, Den Bosch
expositie: Stille getuigen t/m 13 sept
locatie: museum Slager, Choorstraat 16, Den Bosch
expositie: beelden van Auke de Vries, t/m 11 okt
locatie: Galerie Mieke van Schaijk, verwersstraat 19-21, (boven winkel Westside)
expositie: Erik Andriesse – de onbekende keramiek t/m 26 nov
locatie: Stedelijk Museum ‘s-Hertogenbosch, Mortelstraat 4.
expositie: Licht, wit en beweging t/m 14 feb 2016
locatie: Het Sterrenbeeld 35, ‘s-Hertogenbosch (Bedrijvenpark De Brand)
Links:
Aankondiging expositie Auke de Vries in Brabants Dagblad
Michel Morel over het eigen gezicht van Auke de Vries