Hidenori Mitsue is in 2006 van Japan naar Nederland gekomen vanwege de Hollandse meesters. Hij volgde zowel in Japan als Nederland kunstonderwijs, een periode die hij afsloot in 2009 als MFA (Nederlands Kunst Instituut, Enschede). Zijn fasicinatie voor de Nederlandse 17de eeuwse schilderkunst in duidelijk te zien in de solo expositie die hij nu heeft bij Francis Boeske Projects in Amsterdam.
Op een achtergrond van een winterlandschap, een kasteeltuin maar ook alleen een stuk muur of een paar boomtakken brengt hij, oneerbiedig gezegd, ‘verfklodders’ aan. Die klodders zijn echter met zoveel precisie en beheersing aangebracht, dat ze hetzelfde gevoel voor schoonheid oproepen als het internationaal gelauwerde werk van de schilders die hij zo bewonderd.
De combinatie van tegenstelling in deze solotentoonstelling, figuratief vs abstract, oud vs nieuw, Nederlands vs Japans maakt dat je een tijd gefascineerd door de ruimte loopt en verbaasd de energieke en verfrissende werken in je opneemt. Toch slaat na enige tijd twijfel toe. Die perfectie, die beheersing en verzorging… Zie ik echt iets nieuws? Bespeur ik ergens een ontdekking? Voorzichtig moet ik tot de conclusie komen dat dat niet zo is. Het is allemaal erg bedacht en daarmee voorspelbaar.
Is dat erg? Is het daarmee geen kunst? Dat is de vraag. Het is ook een verschil tussen Westers en Oosters. Westerse kunstenaars zien zichzelf als vernieuwers, wegbereiders van de wereld van morgen, Oosterse kunstenaars volgen een meester en proberen die te evenaren of te verbeteren. Dat pad is ook heel herkenbaar in het werk van Mitsue, die in de 17de eeuwse kunst zijn meester zag/ziet en in zijn werk een eigentijdse ode brengt aan deze periode.
Is dit naar Westerse opvattingen echte kunst? Of het werk van een gedreven, meesterlijk ambachtsman? Oordeelt U zelf. Ik heb zonder antwoord op de vraag de galerie weer verlaten.
Expositie: Double Horizons, Hidenori Mitsue. t/m 4 april 2015
Galerie: Francis Boeske Projects, Ms. van Riemsdijkweg 41a, 1033 RC Adam
