Een grote hand die boven een etagère vol gebakjes zweeft. Het tafereel is verder heel minimaal opgezet. Een menselijk figuur, op het randje van abstract. Een rode ondergrond, blauwe/witte achtergrond en een gele stoel.
Waarom is die hand zo groot? En waarom al die gebakjes? Is het een hedendaagse vermaning tegen de verleiding of een mijmering na een vermoeiende dag? In een ander schilderij, een vrouw slechts gehuld in een knalgroene onderbroek. Ze kijkt dromerig in de leegte. Ook in dit schilderij een grote hand. Het lijkt iets vast te houden maar je ziet niets.
Het werk van Jay Miriam is tegelijk rauw en liefelijk. Je kunt het niet gelijk plaatsen en blijft daarom kijken. De expositie draagt de titel “Fantasies in a waking state“. Je zou het dagdromen kunnen noemen maar dat is het toch niet. Voor dagdromen is het werk net te concreet maar het vervagen, verdwijnen is al wel ingezet.
De kunstenaar laat zich inspireren door gebeurtenissen van alle dag. Zoals we die natuurlijk allemaal meemaken. Sommige van die gebeurtenissen zijn voor Jay Mariam bijzonder. Die schildert ze dan. Een ontmoeting met vriendin die ze al lang niet heeft gezien. Ze kwam haar tegen in een bar en brengt vervolgens de avond met haar door.
Achter de ruwe facade van het werk van Jay Mariam is een poëtische benadering van het leven zichtbaar.
expositie: Jay Miriam Fantasies of a Waking State, t/m 6 januari 2018, wo-vr 12-18 uur, za 13-18 uur.
locatie: Ornis A Gallery, Hazenstraat 11, 1016 SM Amsterdam.
