Licht is een verleidelijk maar ook riskant thema voor een expositie. Verleidelijk omdat het veel mensen aanspreekt en het relatief eenvoudig is om er spectaculair werk mee te maken. Die positieve effecten zijn gelijk ook het gevaar. Het is altijd lastig om spektakel en diepgang te combineren. En een bepaalde diepgang is essentieel voor een museale expositie.
Het Centraal Museum in Utrecht heeft het met ‘Lekker licht’, ondanks de gevaren, aangedurfd om met licht aan de slag te gaan. De expositie vindt plaats in expo 3. Twee lange smalle zalen met daartussen een halletje. Kunst, mode, design en video zijn samengebracht onder een aantal noemers als: Gloren, Schijnen, Gloeien en Fonkelen. Een compacte gids/catalogus beschrijft alle werken die ten toon zijn gesteld. Het boekje is gratis te verkrijgen bij de kassa.
Met licht kun je veel kanten op. Bijvoorbeeld een spectaculaire show van installaties met veel effecten. Of omdat (zon)licht de bron van al het leven is op aarde, kan rond deze spiritueel, filosofische benadering een boeiende selectie kunst worden samengebracht. Een laatste mogelijkheid is om kunstwerken uit de verschillende kunstdisciplines onder één noemer samen te brengen.
Lekker licht lijkt al die mogelijkheden te willen combineren. Dat is misschien de reden dat deze expositie je niet echt weet te grijpen. Je wordt heen en weer geslingerd tussen werken die totaal verschillend zijn qua intentie en beleving. Een fragiel tafellampje van Rietveld gaat niet goed samen me de dominant aanwezige maar beladen Pink electric chair van Ivan Navarro, ook als is de stoel gebaseerd op de beroemde stoel van Rietveld.
Design delft sowieso het onderspit. De Makato lamp van Studio Wieki Somers staat naast een scherm die rauwe video’s toont en in de rode theater-achtige ruimte waar ook een video van Amy Whitehouse is te zien hangen aan het plafond wat verloren enkele designlampen.
Ook een aantal andere werken vallen niet op tussen de in het oog springende visuele effecten. Bijvoorbeeld het werk van Krista van der Wilk. De installatie heeft een aardig formaat maar de subtiele bewegingen van het licht zal weinigen op vallen.
Of het werk ‘The arrangement’ van Navid Nuur waarin (een willekeurig) iemand (de ondertekenaar van het contract) ervoor kan kiezen na zijn dood en crematie zijn as in een neon-werk (zijn handtekening) te laten verwerken, zodat diegene zal blijven stralen na zijn overlijden. Is het thema niet te heftig voor deze expositie?
Is Lekker Licht daarmee een slechte tentoonstellling? Dat valt mee, er is genoeg boeiende kunst te zien. Sommige werken weten de aandacht van de bezoeker op te eisen maar een ander deel zou je een meer passende context gunnen.
Links:
Informatie over Lekker licht van het Centraal Museum
expositie: Lekker licht, t/m 24 januari 2016 (di-zo : 11-17 uur)
locatie: Centraal Museum, Agnietenstraat 1, 3512 XA Utrecht
Ik vind Passage Obscure toch wel het meest fascinerende werk in deze expo.
Passage Obscure van Chaim van Luit is inderdaad een boeiend werk. Speciaal voor de oplettende bezoeker, je kunt er namelijk zo aan voorbij lopen…
Inderdaad. Je schrijft leuke stukken over exposities, ik lees ze graag!
Dank Brain voor je mooie compliment. Dat hoor ik natuurlijk graag. Leesbaar schrijven over kunst zonder ingewikkeld vakjargon is een belangrijk doel van mijn blog!
Dat doe je heel goed!