Al snel na aankomst in de stad, hou ik van Palermo. Het is een complexe stad. De armoede is enorm, het is er chaotisch en even buiten de toeristische facade is het erg rommelig. Het zijn de bewoners die de stad zijn schoonheid geven. De gelatenheid, de veerkracht. De vele culturen die er zijn en die er altijd zijn geweest. Ze accepteren elkaar in een soort van co-existentie.Het geeft de stad zijn vitaliteit, zijn enorme energie.
Street art in Palermo.
Het is ook om die reden dat de Manifesta 12 dit jaar hier is neergestreken. Om vanuit de kunstwereld verslag te doen van de enorme veranderingen die zich voordoen op onze aardbol. Hoe kunnen -migrerende- volken zich tot elkaar verhouden? Hoe gaan we als mensheid om met de aarde? ‘Planetary garden’, de wereld als een grote tuin ’Cultivating Coexistence’, hoe kunnen we verder gaan dan elkaar alleen verdragen?
Teatro Garibaldi
Het hoofdkwartier van deze editie van de nomadische biënnale is gevestigd in Teatro Garibaldi. Voor het pand werd betrokken heeft het jaren leeg gestaan. Te prooi aan verval en plundering. Als kantoor en ontvangst ruimte krijgt het iets van zijn oude glorie terug maar legt ook feilloos de vinger op de zere plek van deze stad. Eigenlijk geld dat voor bijna alle expositieruimtes van deze Manifesta. Schoonheid, verval en wederopbouw vormen een veelzeggende mengeling.
Gardinio del Giusti
In deze biënnale is kunst niet meer autonoom, in een witte kubus, los gezongen van de rauwe wereld. Kunst en vandaag gaan er samen. Ze versterken elkaar. Als je de deur van een palazzo binnen stapt verruil je de werkelijkheid van de straat voor de werkelijkheid van de kunst. Maar toch is er die spiegel, die hand van de kunstenaar waardoor je net anders gaat kijken. Of beter gezegd, je gaat kijken. En nadenken…
“Ze zullen je leren niet te schitteren. Daarentegen schitter jij”
Hieronder een klein persoonlijk overzicht uit het enorme aanbod aan kunst dat de biënnale te bieden heeft.
Michael Wang een trap neergezet tegen de muur van Orto Botanica. Bovenaan wacht je geen betoverend uitzicht. Wel zie je twee oude opslagtanks met daarvoor vervuilde grond. Desondanks vol weelderig groen.Een beetje een verrassing in Orto Botanica, traditioneel schilderwerk. De schilder is Toyin Ojih Odutola. Het hangt in een klein gebouwtje midden in de tuin.Dit vind ik wel een van de meest dramatische en beklemmende werken van de Manifesta. Drie schermen, het thema bombardementen. Rechterscherm feitelijke gegevens, middenscherm plaatsnamen vallen als bommen op de loactie, linkerscherm foto’s van de oorlog, inslagen, lijken, lachende piloten.Van 1950 tot 1983 is er een pijpleiding van 1213 in gebruik geweest die olie transporteerde van Saoedi Arabië naar Libanon. Het bderijf die de lijn beheerde heette TAPLine. De stalen ringen hebben dezelfde dikte en diameter als de originele leiding. Steelrings is een kunstwerk van Rayanne Tabet Op deachtergrond, aan de muur een deel van het werk Letterhead (zelfde kustenaar). Ingelijste documenten, achtergelaten op het hoofdkantoor van de firma.
Een serie korte documentaires onder de titel Night Soil van Melanie Bonajo. Vrouwen spelen er de hoofdrol. De kunstenaar neemt steeds duidelijk een standpunt in. Is het documentaire, promotie of kunst? Dat vond ik zelf wel een punt. Toch viel het me op dat fragmenten gedurende de week steeds terugkwamen. (En niet alleen deze 😉 )Patricia Kaersenhout mag natuurlijk niet ontbreken. Dit schitterende werk staat in een fraai palazzo. The soul of Salt 2016. Het werk verbeeld een legende uit de Cariben. Slaven aten geen zout in de hoop lichter te worden en zo terug te kunnen vliegen naar hun geboortegrond. Bij het werk liggen schepjes en zakjes, zodat je een beetje zout kunt meenemen.
Een mysterieuze video installatie van Nina Doevendans in een grafkelder van een fraaie kerk in Palermo. Onderdeel van de collateral events van de Biënnale.
Berlinde de Bruyckere is ook op de Manifesta aanwezig in het 5x5x5 programma. Een site specifiek werk in een kleine kerk.
Deze video toont de installatie met 20 oliedrums van Lydia Ourahmane. In elke drum ligt een mobieltje. Al die drums bij elkaar produceren een sinister geluid
Een afgesloten trapportaal van een van de Palazzo’s in gebruik door de Manifesta. Verder commentaar overbodig.
Vind je Kunstblijfteenraadsel de moeite waard? Laat het anderen weten!:
De kunst en ik hebben een ingewikkelde relatie. Al van jongs af aan heb ik belangstelling voor de kunst. In mijn jonge jaren maakte ik ook zelf kunst, wat overging in het actief beoefenen van de fotografie. Na mijn MTS Chemische Techniek heb ik de HBO Museologie - Reinwardt Academie in Leiden gevolgd, die toen net een paar jaar was opgericht. Dat deed ik met veel plezier en succesvol.
Aan het werk komen in de museumwereld was niet eenvoudig en ik was gewoonweg te bescheiden. In de chemische industrie was volop werk, dus de keuze was snel gemaakt. Ik trouwde, werd vader en in ons gezin verschenen 3 kinderen. Daarnaast maakte ik na ruim 12 jaar chemie maakte ik de stap naar de internet-wereld en heb ik mijzelf geschoold tot Java software ontwikkelaar.
Dat is nu al weer zo'n 15 jaar geleden. De kinderen zijn nog niet het huis uit, maar wel veel zelfstandiger. Ik heb dus meer vrije tijd en het vuur voor het programmeren en de taal Java zijn wat geluwd. Er was tijd en ruimte voor een nieuwe interesse, of eigenlijk een oude: kunst. Ik heb me er sinds begin 2014 volledig ingestort.
Mijn belangstelling ligt vooral bij de jonge kunstenaar en de praktijk van het maken van kunst.
Paul Voors
Alle berichten van Paul Voors weergeven
2 Comments
Leuk om je relaas te lezen. Goed beschreven, complimenten!
Je hebt ook weer andere dingen gezien dan wij. Vroeg me af of je de video van de Nigeriaan Jelile Atiku hebt gezien. Verslag van zijn performance op locatie met tientallen mensen uit Palermo, die 15 juni jl met groene verf beschilderd, door Palermo liepen met een kalebas op hun hoofden en andere attributen.
Dank voor je reactie Etienne, de performance van Jelile Atiku heb ik gezien. Ik had hem graag live bijgewoond. De video en presentatie van die performance vond ik een beetje magertjes. Maar indrukwekkend was het toch ook wel. Misschien moet ik hem er toch bijzetten… Nog eens onverdenken.. 😉
Leuk om je relaas te lezen. Goed beschreven, complimenten!
Je hebt ook weer andere dingen gezien dan wij. Vroeg me af of je de video van de Nigeriaan Jelile Atiku hebt gezien. Verslag van zijn performance op locatie met tientallen mensen uit Palermo, die 15 juni jl met groene verf beschilderd, door Palermo liepen met een kalebas op hun hoofden en andere attributen.
Dank voor je reactie Etienne, de performance van Jelile Atiku heb ik gezien. Ik had hem graag live bijgewoond. De video en presentatie van die performance vond ik een beetje magertjes. Maar indrukwekkend was het toch ook wel. Misschien moet ik hem er toch bijzetten… Nog eens onverdenken.. 😉