UNFAIR 2018

unfair_2018_5343
De 40 geselecteerde kunstenaars hebben in zo’n 6 dagen tijd de beurs opgebouwd.  Dit bovenaanzicht maakt duidelijk dat het een immense klus moet zijn geweest. Dit beeld krijg je cadeau als je een ladder opklautert in een zilveren toren. Even een dingetje maar beslist de moeite waard!

 

Unfair promoot zichzelf als ‘We used to be an art fair’ maar eigenlijk is Unfair nooit een echte beurs geweest. Veel meer een evenement, in de letterlijke zin van het woord. Unfair is ontstaan in 2012 tijdens de draconische bezuinigingen op kunst van de overheid. Wat kunnen we als kunstenaars zelf doen om het gat tussen de academie en een succesvolle kunstenaars praktijk in te vullen?

Het evenement UNFAIR is dan ook een initiatief van kunstenaars. Jonge en ‘midcareer’ kunstenaars presenteren hun werk zonder tussenkomst van een galerie. De beurs wordt door de deelnemende kunstenaars zelf opgebouwd en weer afgebroken. Tijdens de evenementsdagen zijn ze vaak zelf aanwezig om je vragen te beantwoorden. Deze werkvorm maakt dat kunstenaars gedurende een langere periode intensief samenwerken.

Gisteren ging de vierde editie van start. De beurs wordt inmiddels goed bezocht door verzamelaars, galeriehouders, kunstenaars en kunstliefhebbers. Behalve de -eventuele- verkoop van je werk is deelname voor de kunstenaars ook een waardevol moment in je carrière.

Ook in deze beurs wordt gaan de deelnemers het experiment niet uit de weg. De presentaties zweven ergens tussen een galerie-expositie en het werk dat tijdens open dagen van kunst-academies te zien is. Verassing en kwaliteit gaan samen. Hieronder een overzicht van mijn bezoek tijdens de opening. Het zou mooi zijn als het je uitnodigt aan deze gebeurtenis deel te nemen.

Dit verslag van Unfair 2018 heeft een vervolg.

Links.
Unfair18.
Evenement Facebook.
Recensie Unfair 2018 – Parool.
Verslag op Lost-Painters van Niek Hendrix.
Review Metropolis-M van Unfair 2018.
Verslag Trendbeheer – Unfair 2018.

expositie: UNFAIR 2018, t/m 2 april, open: 12 uur, vr-za dicht 21 uur, zo-ma 18 uur.
locatie: Zuiveringshal, terrein Westergasfabriek Amsterdam.

Bij het werk van sommige kunstenaars heb ik een tekst toegevoegd. Doorgaans een samenvatting van het gesprek dat ik met de kunstenaar had.

Jop Vissers Vorstenbosch

unfair_2018_job-vissers-vorstenbosch_5045
Die bijzondere vloer en panelen, gemaakt van houten planken gebruikt de kunstenaar vaak voor zijn exposities. Hij weet er zijn eigen plek mee toe te eigenen op een unieke manier. Het zijn mooie en sterke decoratieve elementen.  Een galeriehouder merkte op dat je met die planken kunstwerken kan maken. Daar zit iets in. Op die vloer mag je trouwens lopen, zodat je goed naar die fraaie lichtbak kunt kijken.

Thomas van Rijs

Thomas van Rijs

Elise van Mourik

unfair_2018_elise-van-mourik_5071
Een bak met visitekaartjes daar lijkt het op. Je loopt er zo aan voorbij. Het is echter de bijdrage van Elise van Mourik. Op de kaartjes staat ‘I love you to’. Je kunt er een meenemen. Dan weet je dat er ergens in de wereld iemand ook van jou houdt. Ik vind het een meesterwerk, in al zijn eenvoud.

 

Willem Popelier

unfair_2018_willem-popelier_5186

Jonathan van Doornum

Jonathan van Doornum

 

Tim Breukers

Tim Breukers

 

Thomas Thrum

Thomas Trum

 

Sanja Marusic

Sanja Marusic

 

Ricardo van Eyk

Ricardo van Eyk

 

Maurice van Es

Maurice van Es

 

Matea Bakula

Matea Bakula
Deze ballen zijn gemaakt van gips. Daarna heeft de kunstenaar er PUR-schuim ingespoten. Een materiaal dat ze veel gebruikt. Ze vindt het leuk om materiaal dat een dienende functie heeft en doorgaans voor ons verborgen is, tot centrum van haar kunst te maken.

Lillian Kreutzberger

unfair_2018_lilian-kreutzberger_5202

 

koen Dodeman

koen Dodeman

Jay Pelupessy

Jay Pelupessy

 

Jan Rosseel

unfair_2018_jan-rosseel_5160

 

Anika Schwarzlose

Anika Schwarzlose
Dit werk trok gelijk mijn aandacht. De sterke blauwe kleur, de fraaie, gestyleerde vorm in het midden. Maar wat was het precies? Anika vertelde me dat het meubels van Corbusier waren. Deze architect,designer, kunstenaar heeft ooit de opdracht de stad Chandigarh te ontwerpen., stratenplan, overheidsgebouwen en interieur. De rechterlijke macht van de stad flikkerde de meubels het gebouw uit. Die werden weer graag gekocht door verzamelaars. In dit meubel moesten de verdachten gaan staan. De kunstenaar heeft een foto van het meubel in blauwdruk vereeuwigd.

 

Alex Farrer

Alex Farmer
De oorspronkelijke functie heeft de kunstenaar deze stoelen wel ontnomen. Ze beginnen op onvoorspelbare momenten te trillen. Dat maakt een behoorlijk lawaai. Ze schuiven langzaam over de grond.

 

Adam Nillissen

Adam Nillissen

1 Comment

Wil je iets zeggen over dit blog?

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.