In de solo expositie ‘Nieuw werk‘ bij galerie RonLangArt kom ik voor het eerst in aanraking met de portretten van Mary Waters. Er komen er allerlei associaties in me op die een plek lijken te moeten krijgen voor ik in rust het beeld tot me kan nemen.
Allereerst is er natuurlijk de klassieke schilderkunst (15de – 18de eeuw). De koppen komen onmiskenbaar van schilderijen uit die periode. Achtergrond en gezichten zijn in zwart/wit maar de kleding is veelal in zachte kleuren geschilderd. En met een ongelofelijke detaillering.
Soms denk ik dat het foto’s zijn. De verf is glad aangebracht en Mary Waters lijkt heel registrerend te schilderen. Het zou goed kunnen zijn dat ze als een fotograaf naar schilderijen kijkt. In de galerie hangt een groep kleine werken met alleen enkele ogen, die alle kanten opkijken. De kunstenaar is een scherpe waarnemer. Het heeft veel weg van een studie naar de bewegingen van het oog.
De personen op de schilderijen hebben iets eigentijds. Alsof ze mensen van vandaag heeft geschilderd. Als ik alle associates een plek heb gegeven kan ik het werk waarderen. Zo dichtbij, zo menselijk alsof de mist van het verleden is weggepoetst.
Links.
ronlangart.com.
marywaters.net.
expositie: Mary Waters, Nieuw werk. T/m 12 nov (wo-za, 13-17.30 uur)
locatie: RonLangArt, Laurierstraat 82, 1016 pp
