Kijkdagen en de waarde van het toeval

Kijkdagen van veilinghuizen bezoek ik graag. Tenminste als het veilingen van moderne en hedendaagse kunst betreft. Het toeval heeft de werken bij elkaar gebracht. Geen curator die een visie op de kunst (of kunstenaar) wil uitdragen. Geen block-buster expositie om het publiek massaal te verleiden en politiek Den Haag te behagen. Gewoon kunst. En ook niet onbelangrijk, je kunt gratis naar binnen, zelfs een museumkaart is niet nodig.

De sfeer is ook anders dan bij een museum of galerie, minder heilig. De kunst moet tenslotte geveild worden. Het publiek is een mengeling van potentiële kunstkopers en kunstliefhebbers zonder koopplannen. Het is er gemoedelijk druk en er wordt gepraat zonder dat het storend is.  De kunstwerken hangen dicht op elkaar en de schilderijen hangen veelal niet achter glas. Het geeft, alles bij elkaar, mij het gevoel dat ik dichter bij de kunst en de kunstenaar kan komen, al kan dat ook suggestie zijn.

Tijdens Amsterdam Art Weekend bezocht ik vrijdag bij Christies een kijkdag voor de veiling ‘Moderne kunst’ van  1 december 2015. Het is kunst uit de periode van grofweg 1900 tot 1950. Kunst die allang de strijd voor erkenning voorbij is en zich in onze collectieve (kunst)geheugen een vaste plek heeft verworven. Onderaan de pagina  vind je een link naar de online catalogus bij Christies maar ik vertel graag aan jullie wat me is opgevallen.

Gelijk bij de ingang hangt een werk van Gustave van de Woestijne. Ik wist niet dat de beroemde dichter Karel van de Woestijne een broer had die schilderde. Karel  zei over kunstenaars: “Al schildert hij niets dan een boom, ik wil gevoelen dat deze kunstenaar geheel en al doortrilt is geweest van zij onderwerp.” Of zijn broer ook geheel doortrilt is geweest toen hij dit schilderij maakte is aan jou. Het is volgens mij met liefde geschilderd maar veel artistieke vernieuwing zie ik niet. De geschatte opbrengst ligt tussen de 70.000 en 100.0000 euro en dat vind ik best veel voor dit werk.

Van Willem Hussem worden een tweetal werken aangeboden, waaronder bovenstaande, zonder title. De rauwe abstractie is een beetje vreemde eend tussen de geveilde werken waar het figuratieve overheerst.

Toen Indonesië nog Nederlands Indië was, waren er natuurlijk ook schilders die daar schilderde. Hun werk kom je regelmatig tegen op veilingen. Doorgaans half ontblote (Indonesische) vrouwen maar dit keer is het een man, geschilderd door Rudolf Bonnet.

Landschap met zeven beelden van Carel Willink wordt ook aangeboden. De kunstenaar was geliefd bij het publiek maar wordt door kunsthistorici met enig dedain bekeken. Dat is ook wel begrijpelijk zijn schilderijen zweven tussen kunst en kitsch. Ik kan me plezier naar het werk kijken maar of ik het thuis aan de muur zou willen hebben…?

Ook Jan Sluijters is van de partij. Hij schilderde deze mooie jonge vrouw, ik vind dat ze gewoon prachtige ogen heeft. In het echt zie je dat beter dan op een afbeelding.

Op de trap naar beneden zag ik nog een werk van Henk Helmantel . Een grote middeleeuwse tafel met fruit en groenten. Werkelijk prachtig geschilderd maar als je het moderne zo rigoureus afwijst als deze schilder, gaat het toch wringen. Het is zo saai. Toe Henk, schilder er nou een keer een Dinky toy bij of een Lego brandweerwagen. Gewoon voor de grap…

Wel ik sta weer beneden bij de garderobe. Ik hoop dat ik een beetje heb kunnen overbrengen wat me bezielt om kijkdagen te bezoeken. Wie weet kom ik je de volgende keer tegen…

Links:
Online catalogus veiling moderne kunst 1 december 2015
Christies kondigt aan dat er minder veilingen kom en Amsterdam (nu.nl)

Helaas zijn er altijd maar een paar (vier doorgaans) veilingdagen voor de veiling, zondag 29 november was de laatste  Je kunt er dus niet meer naar toe. Het adres is:
Christies
Cornelis Schuytstraat 57, Amsterdam